لا اله الاّ الله

روزها فکر من این است و همه شب سخنم

که چرا غافل از احوال دل خویشتنم





از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟

به کجا میروم آخر ننمایی وطنم

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک

دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم




ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست

به هوای سر کویش پر و بالی بزنم