خواهش نفس،آرزوی دراز
مردم! در مورد شما بیشترین نگرانی ام از دو چیز است: هوای نفس پوییدن و آرزوهای بزرگ پروردن. که هوای نفس، آدمی را از مسیر حق باز می دارد و آرزوهای بزرگ، برای آخرت اندیشی جایی باقی نمی گذارد. هوشیار باشید که دنیا شتابان روی برتافته و از آن چیزی باقی نمانده؛ بسان قطره های آخرینِ ظرفی که آبش بر زمین ریخته و تهی گشته.
بدانید! که آخرت آغوش گسترده و هرکدام- دنیا و آخرت- را فرزندانی ست؛ از فرزندان آخرت باشید نه از فرزندان دنیا که فرزند به مادر می پیوندد روز جزا. بواقع امروز، کارِ بی حساب است و فردا، وقتِ حسابِ کار.
خطبه 42 نهج البلاغه