لا اله الاّ الله

آخرت از دسترس حس و طبیعت پنهان است و تنها کسی آن را می بیند که از دنیا پیراسته بوده ، دوستی آن را از قلب خود بیرون کند و از آلایه ها و پیرایه های آن پاک شود، چنانکه تنها کسی به بهشت می رسد که در زمین اراده ی برتری جویی و فساد نداشته باشد و اگر کسی بخواهد میان دنیا و آخرت را جمع کند ، دچار نیرنگ نفس شده است و مشاهده ی آخرت فقط برای کسی شدنی است که با تحصیل یقین ، زاد و توشه ای از علم فراهم آورد و با تحصیل تقوا توشه ای عملی فراهم کند . چون یقین و تقوا توشه های معادند ، چنانکه دشمنی با بندگان بدترین توشه ی آخرت است .

از این رو امیر المؤمنین (ع) چنین ندا سر می دهند: « آیا کسی هست که پیش از آن که زمان کوچ فرا رسد توشه بر گیرد؟ »

منبع: قرآن حکیم از منظر امام رضا (ع)